نـيـز كـسانى را كه به خودگرايى و خودباورى و هويت اسلامى خويش چندان توجهى نداشته و با ديـگران سر و سرى دارند, مورد نكوهش قرار مى دهد ومى فرمايد: ومن يفعله منكم فقد ضل سوا السبيل (ممتحنه / 1) و همچنين كسانى را كه كفر و ايمان در نظرشان يكسان بوده , گاه ايمان وگاهى كفر مى ورزند, نيز از گمراهان در مسير زندگى دانسته است . ومن يتبدل الكفر بالايمان فقد ضل سوا السبيل هر كه كفر را به جاى ايمان بپذيرد, هر آينه راه ميانه را گم كرده است .
مقصود از صـراط مـسـتـقـيـم راه درسـت رفتن است كه همواره از خداوند مى خواهد در تمامى شوون زنـدگـى , چه خرد و چه كلان ,چه مادى و چه معنوى , رهنمون او باشد, تا پيمودن راه با موفقيت هـمـراه باشد. بنابراين صراط مستقيم اشاره به جهت خاص يا موضع خاصى نيست , بلكه منظور, هدايت در تمامى شوون و تمامى مسائل مربوط به زندگى مادى و معنوى است . و رواياتى كه آن را به اسلام يا ولايت كبرى تفسير كرده است , بارزترين مصاديق را بيان كرده است . صـراط مـسـتـقـيـم , همان صراط سوى و راه ميانه است كه انحراف و اعوجاج ندارد و پيمودن آن ناگزير به حق و حقيقت منتهى مى گردد. فستعلمون من اصحاب الصراط السوى ومن اهتدى (طه / 135) و اين راه راست و جاده وسطى , در ميانه دو راه انحرافى قرار دارد, يكى افراط و تندروى و ديگرى تفريط و كندى و كاستى است . اينجاست كه براى نمودار ساختن اين راه وسط, ويژگى مثبت آن را يادآور مى شود: صـراط الـذين انعمت عليهم راه كسانى كه مورد عنايت تو قرار گرفته اند و آن همان راهى است كه بندگان شايسته خدا با رهنمود او پيموده اند: ومـن يـطـع اللّه والـرسـول فـاولـئك مـع الذين انعم اللّه عليهم من النبيين والصديقين والشهدا والصالحين وحسن اولئك رفيقا. ذلك الفضل من اللّه وكفى باللّه عليما. (طه / 69-70) و ايـن عـنـايـت جـز بـا اطـاعـت كـامـل از خدا و شريعت به دست نمى آيد وگرنه آدمى مشمول ولهديناهم صراطا مستقيما (نسا / 68) نخواهد گرديد. آنگاه براى تاكيد بيشتر به دو راه انحرافى افراط و تفريط اشاره مى كند: غير المغضوب عليهم ولاالضالين نـه راه كـسـانى كه از دستور الهى سرپيچى كرده و مورد خشم او قرار گرفته و درورطه هلاكت افـتـاده انـد و نـه كـسانى كه نسبت به شريعت الهى بى تفاوت بوده و در وادى گمراهى حيران و سرگردانند
3 comments:
نـيـز كـسانى را كه به خودگرايى و خودباورى و هويت اسلامى خويش چندان توجهى نداشته و با ديـگران سر و سرى دارند, مورد نكوهش قرار مى دهد ومى فرمايد: ومن يفعله منكم فقد ضل سوا السبيل (ممتحنه / 1) و همچنين كسانى را كه كفر و ايمان در نظرشان يكسان بوده , گاه ايمان وگاهى كفر مى ورزند, نيز از گمراهان در مسير زندگى دانسته است . ومن يتبدل الكفر بالايمان فقد ضل سوا السبيل هر كه كفر را به جاى ايمان بپذيرد, هر آينه راه ميانه را گم كرده است .
مقصود از صـراط مـسـتـقـيـم راه درسـت رفتن است كه همواره از خداوند مى خواهد در تمامى شوون زنـدگـى , چه خرد و چه كلان ,چه مادى و چه معنوى , رهنمون او باشد, تا پيمودن راه با موفقيت هـمـراه باشد. بنابراين صراط مستقيم اشاره به جهت خاص يا موضع خاصى نيست , بلكه منظور, هدايت در تمامى شوون و تمامى مسائل مربوط به زندگى مادى و معنوى است . و رواياتى كه آن را به اسلام يا ولايت كبرى تفسير كرده است , بارزترين مصاديق را بيان كرده است . صـراط مـسـتـقـيـم , همان صراط سوى و راه ميانه است كه انحراف و اعوجاج ندارد و پيمودن آن ناگزير به حق و حقيقت منتهى مى گردد. فستعلمون من اصحاب الصراط السوى ومن اهتدى (طه / 135) و اين راه راست و جاده وسطى , در ميانه دو راه انحرافى قرار دارد, يكى افراط و تندروى و ديگرى تفريط و كندى و كاستى است . اينجاست كه براى نمودار ساختن اين راه وسط, ويژگى مثبت آن را يادآور مى شود: صـراط الـذين انعمت عليهم راه كسانى كه مورد عنايت تو قرار گرفته اند و آن همان راهى است كه بندگان شايسته خدا با رهنمود او پيموده اند: ومـن يـطـع اللّه والـرسـول فـاولـئك مـع الذين انعم اللّه عليهم من النبيين والصديقين والشهدا والصالحين وحسن اولئك رفيقا. ذلك الفضل من اللّه وكفى باللّه عليما. (طه / 69-70) و ايـن عـنـايـت جـز بـا اطـاعـت كـامـل از خدا و شريعت به دست نمى آيد وگرنه آدمى مشمول ولهديناهم صراطا مستقيما (نسا / 68) نخواهد گرديد. آنگاه براى تاكيد بيشتر به دو راه انحرافى افراط و تفريط اشاره مى كند: غير المغضوب عليهم ولاالضالين نـه راه كـسـانى كه از دستور الهى سرپيچى كرده و مورد خشم او قرار گرفته و درورطه هلاكت افـتـاده انـد و نـه كـسانى كه نسبت به شريعت الهى بى تفاوت بوده و در وادى گمراهى حيران و سرگردانند
درود دوست عزیز. وبلاگ جالبی دارید. چرا ادامه نمی دهید؟ منتظر مطالب جالب جدید شما هستیم. شاد باشید
Post a Comment